Overslaan naar content

Het verhaal van Rob

"Waar ik mijn werkplezier uit haal? Dat zie je al aan mijn gezicht. Als ik de woning binnenkom begin ik zelf te lachen, het voelt bijna als thuiskomen."

Rob - Jeugdzorgwerker

Rob heeft ongeveer 4 jaar geleden de overstap gemaakt van de (forensische psychiatrische) GGZ naar de jeugdzorg. Momenteel volgt hij een opleiding tot psycholoog. Hij heeft bewust gekozen voor een kleinschalige woonvorm in Nijmegen, een keuze die zijn perspectief op jeugdzorg grondig heeft veranderd. Op de Biotstraat begeleidt hij jongeren in een setting die bewust zoekt naar nieuwe en innovatieve manieren van begeleiden.

Maatwerk bieden

"We hebben geen handleiding waar we structureel alles op na kunnen volgen. Dat is ook niet mogelijk," vertelt Rob. "Je gaat continue out of the box denken: wat is er nodig, hoe kunnen we het beste handelen, welke zorg sluit het beste aan? Dat doe je in samenspraak met de jongeren."

Deze flexibiliteit vereist een andere mindset van professionals. Kleinschalig wonen vraagt volgens Rob om flexibiliteit en creativiteit. "Je moet ruimdenkender worden. Ik krijg handvatten om op een laagdrempelige manier in te spelen op de wensen en behoeftes van jongeren, op manieren waarvan ik in het begin dacht: kan dit überhaupt wel?"

De kracht van gewoon doen

Het verschil met traditionele vormen van jeugdzorg is volgens Rob groot. "Als we jongeren in de woonwijk helpen, dan staan de jongeren midden in de maatschappij, tussen mensen van alle leeftijden en culturen. "De buurt heeft begrip en toont dat ook. Ze helpen waar nodig. Dat is waanzinnig mooi.’’

''In een woonwijk leren jongeren wat échte ontwikkeling is.''

Vertrouwen als basis

Rob's begeleidingsstijl is gebaseerd op wat hij "gentle teaching" noemt. "We gaan een liefdevolle werkrelatie aan. Je mag (kan) een keer iemand een knuffel geven, je mag zeggen dat hij het waard is. Want dat zijn ze ook.’’

Deze aanpak vraagt om geduld en vakmanschap. "Door laagdrempelig, op een liefdevolle manier, door afstand en nabijheid te tonen, kun je zorgen dat zij jou gaan vertrouwen. Zij gaan omarmen wie je bent en dat wij er zijn om te helpen.’’

Professionele uitdagingen

Het werk brengt ook specifieke uitdagingen met zich mee. "Teamvorming is een grote uitdaging. Je moet een eenheid worden met je collega's, weten wat de ander nodig heeft. Dat heeft tijd nodig." Rob benadrukt het belang van continue ontwikkeling: "Om de beste zorg te verlenen is het belangrijk om feedback te kunnen geven en ontvangen. Je moet kritisch kijken naar je eigen handelen. Wanneer je dat doet, kun je als persoon ontwikkelen."

Een belangrijk moment in zijn professionele groei was de training suïcidepreventie: "Ik heb daar heel veel van geleerd. Ik herken signalen beter en ben erachter gekomen hoe ik het beste kan aansluiten bij de wensen en behoeften van jongeren. Het gesprek aangaan is volgens Rob juist wat er nodig is. Het detecteren en bespreekbaar maken van suïcidaliteit zijn van fundamenteel belang. Door de gedachten te bespreken en specifiek aan deze suïcidaliteit te werken, kan ik als hulpverlener de jongeren helpen.

De impact zien

Zijn werkplezier haalt Rob uit het contact met de jongeren: "Waar ik mijn werkplezier uit haal? Dat zie je aan mijn gezicht," lacht Rob. "Die lach van de kinderen. Als ik de woning binnenkom begin ik zelf te lachen, het voelt bijna als thuiskomen."

"Je ziet het vertrouwen, soms de blijdschap. Vooral de waardering dat je er bent, dat je vertrouwen geeft. En je krijgt de kans om leuke dingen te doen: naar de Vierdaagse, naar de bioscoop, barbecueën, marshmallows bakken. Die kleine dingen zorgen ervoor dat je samen komt met die jongeren en uiteindelijk een eenheid gaat vormen."

''Kleinschalig wonen geeft de jongeren meer kansen om te ontdekken wie ze zijn.''

Rob's verhaal illustreert hoe kleinschalig wonen vraagt om professionals die durven los te laten van traditionele kaders. Het vraagt om mensen die écht out of the box willen denken.

"Het mooie aan kleinschalige woonvoorziening is dat jongeren meer in ontwikkeling komen. Ze krijgen autonomie, meer gevoel van begrip. Ze mogen er zijn, mogen leren, mogen ook een keer iets doen wat niet binnen de norm valt. En daardoor kunnen ze zich optimaal ontwikkelen."

Rob's verhaal illustreert hoe kleinschalig wonen vraagt om professionals die durven los te laten van traditionele kaders. Het vraagt om mensen die écht out of the box willen denken. "Het mooie aan kleinschalige woonvoorziening is dat jongeren meer in ontwikkeling komen. Ze krijgen autonomie, meer gevoel van begrip. Ze mogen er zijn, mogen leren, mogen ook een keer iets doen wat niet binnen de norm valt. En daardoor kunnen ze zich optimaal ontwikkelen."

Verder lezen

Ben jij benieuwd hoe onze collega's het werk bij Pactum ervaren? Lees dan hier al hun verhalen.

  • ''Zorgen met mijn hart voor de jongeren. Dát is waar het om draait.''

    Sandy

    Jeugdzorgwerker

  • ''De flexpool gaf mij de ruimte om mezelf te ontwikkelen en te ontdekken wat bij mij past."

    Britt

    Jeugdzorgwerker Flexpool

  • "We hopen dat de stagiaires bij Pactum blijven werken. Ze zijn de toekomst van de jeugdzorg.'' 

    Rinske & Maud

    Jeugdzorgwerkers